© Hans ZaglitschLeineschloss, który dziś jest siedzibą parlamentu Dolnej Saksonii, a niegdyś był rezydencją królewską, ma swoje początki w klasztorze franciszkańskim założonym w XII wieku, który został rozwiązany w 1533 roku. Po tym jak książę Kalenberg ogłosił Hanower siedzibą królewską w 1636 roku, północno-zachodnie skrzydło pałacu zostało odnowione w 1742 roku. Pozostałe części zamku zostały całkowicie przebudowane przez mistrza budowlanego Georga Friedricha Lavesa w latach 1816-1844.
Godną uwagi cechą jest reprezentacyjny neoklasycystyczny portyk przy Leinstraße, który jest wsparty na sześciu korynckich kolumnach i ma płaski trójkątny szczyt. Na frontonie znajduje się herb Dolnej Saksonii. Strona Lein zamku, z trzema kondygnacjami i mansardowym dachem, ma bardziej barokowy charakter. Po zniszczeniach podczas II wojny światowej Leineschloss został odbudowany w latach 1956-1962, a południowe skrzydło zostało zastąpione nowoczesną dobudówką z salą plenarną.
Nowy etap w życiu Gottfrieda Wilhelma Leibniza rozpoczął się w grudniu 1676 roku, wkrótce po jego przybyciu do Hanoweru. Kiedy przejął zarządzanie książęcą biblioteką, jej kolekcja składała się pierwotnie z 3310 woluminów i 158 rękopisów.
Dzięki licznym międzynarodowym kontaktom Leibniza szybko udało mu się znacznie powiększyć kolekcję. Zainicjował również przeprojektowanie Sali Rycerskiej w pałacu. W swoich projektach udokumentował rozmieszczenie malowideł sufitowych i portretów członków książęcej rodziny Guelph.
Później Leibniz przeniósł swoje miejsce pracy i książki na Leinstraße, a następnie na Schmiedestraße.
+ Czytaj więcej
PL 
DE 
EN 
NL 
ES 
IT 
DA 
SV 
FR 
PT 
TR 
RU 
FI 
ZH 
KO 
JA 
UK 
BG 